Chwile zatrzymane w czasie – lata 1870-1970

 

Wystawa ta przedstawia ,,chwile zatrzymane w czasie” z życia ostatnich pięciu markizów Ormonde na przestrzeni stu lat. Zdjęcia z początku XX wieku powstały, gdy zamek był zamieszkiwany sporadycznie jako dom rodzinny, a rodzina Butlers spędzała coraz więcej czasu w Anglii. Porządek całego świata uległ gwałtownym zmianom w pierwszej połowie XX wieku, przedstawione obrazy pokazują zamek Kilkenny i jego rodzinę, gdy stary porządek powoli zanikał.
Fotografie są intymnym wprowadzeniem w życie członków rodziny Butlers oraz przelotnym spojrzeniem na środowisko społeczne w przejściowym okresie historii Irlandii. W XX wieku fortuna zamku Kilkenny przechodziła okresy wzlotów i upadków; zamek popadł w ruinę, jego zawartość została sprzedana na aukcji, a sam zamek stał pusty i opuszczony, dopóki budynek nie został podarowany mieszkańcom Kilkenny. Zamek Kilkenny znajduje się pod opieką Urzędu Robót Publicznych od 1969 roku i ponownie jest prężnym ośrodkiem skupiającym miejscową społeczność jak i atrakcją dla gości z całego świata.

Panel 1: Lata 1850 -1920

 

James Edward Butler (1844-1919), 3. markiz Ormonde i jego żona Lady Elizabeth Harriet Grosvenor (1856-1928), markiza Ormonde.
James był najstarszym synem Johna Butlera, 2. markizy Ormonde i Lady Frances Jane Paget, markizy Ormonde. Wykształcony w Harrow i Cambridge, James Edward był pułkownikiem w Royal East Kent Mounted Rifles, komandorem Royal Yacht Squadron, wiceadmirałem Leinster, lordem namiestnikiem hrabstwa Kilkenny, kawalerem Orderu Korony Prus i kawalerem Orderu Św. Patryka.
Znany był jako „O” ze względu na swoje wczesne odziedziczenie tytułów Ormonde i Ossory w wieku dziewięciu lat.
W 1876 roku James Edward poślubił Elizabeth Harriet Grosvenor, córkę Hugh Lupus Grosvenor, pierwszego księcia Westminster i Lady Constance Gertrude Leveson-Gower. Słynna z urody, Elizabeth Harriet była powszechnie znana ze swojej działalności charytatywnej, organizując wiele zbiórek funduszy w zamku Kilkenny. W 1882 roku Elizabeth założyła oddział Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt w Kilkenny i podczas I wojny światowej została prezesem oddziału Brytyjskiego Czerwonego Krzyża w Kilkenny.
James Edward i Elizabeth byli ostatnią parą, która uczyniła zamek Kilkenny swoją rodzinną posiadłością, byli oni również gospodarzami wielu prestiżowych wydarzeń w Kilkenny, w tym dwóch oficjalnych wizyt królewskich w 1899 i 1904 roku. Mieli dwie córki, Lady Beatrice i Lady Constance Butler.

1. James Edward Butler, 3. markiz Ormonde
2. Elżbieta, markiza Ormonde i jej córka Lady Beatrice
3. Frances Jane Paget, wdowa, markiza Ormonde
4. Zamek Kilkenny
5. Bal Kwiatów na Zamku Dublińskim wydany przez Lorda namiestnika irlandii, Earl Cadogana w marcu 1902 roku
6. James Edward, 3. markiz, i Elizabeth, markiza Ormonde, na Łowach na Kilkenny
7 James Edward Butler, 3. markiz Ormonde – Plas Newydd, Langollen, Walia, siedziba „The Ladies of Llangollen”
8 Lady Elizabeth Grosvenor, markiza Ormonde
9 Lady Elizabeth Grosvenor, markiza Ormonde
10. Lady Beatrice i Lady Constance Butler

 

Panel 2: Lata 1920 – 1940

 

James Arthur Butler (1849 – 1943), 4. markiz Ormonde, i jego żona Ellen Stager (1865-1951), markiza Ormonde.
James Arthur, młodszy brat Jamesa Edwarda, 3. markiz Ormonde był znany jako Lord Arthur przez większość swojego życia. Podobnie jak jego brat, kształcił się w Harrow i Cambridge, wstąpił do armii i został porucznikiem w 1. Straży Przybocznej. W 1885 r. został mianowany stewardem Henry’ego Herberta, 4. hrabiego Carnarvon, gdy ten był Lordem Namiestnikiem Irlandii.
W 1887 ożenił się z Ellen Stager, najmłodszą córką amerykańskiego generała Ansona Stagera, wiceprezesa Western Union Central Division i Rebecca Sprague z Chicago. Dom rodzinny Ellen był pierwszą rezydencją wybudowaną przy Millionaire’s Row przy Euclid Avenue w Cleveland, gdzie obecnie mieści się ,,Muzeum Dzieci’’ w Cleveland. Po śmierci ojca, Ellen odziedziczyła pokaźny osobisty majątek stając się pożądaną amerykańską spadkobierczynią. Po ślubie z Jamesem Arthurem otrzymała tytuł Lady Arthur Butler.
Mimo że od 1909 roku James Arthur i Ellen mieszkali w Gennings w hrabstwie Kent, utrzymywali oni silne więzi z Irlandią i często odwiedzali zamek Kilkenny. Arthur przejął tytuły Ormonde po śmierci swojego brata Jamesa Edwarda, 3. markiza Ormonde, w 1919 roku. Para miała pięcioro dzieci: Lady Evelyn Frances, James George, 5. markiz Ormonde; James Arthur, 6. markiz oraz Lady Eleanor Rachel.

1. Spotkanie Unionistów w Galerii Obrazów na Zamku Kilkenny – 1912
2. Oficerowie 5 Batalionu Królewskiego Pułku Irlandzkiego na zamku Kilkenny
3. James Edward, 3. markiz Ormonde w Wenecji ze swoim bratem Jamesem Arthurem
4. Zamek Kilkenny
5. James Arthur ze swoim bratem Jamesem Edwardem, 3. markizem Ormonde i ich matką Frances Jane, wdową markizą Ormonde w zamku Kilkenny -1890
6. James Arthur, 4. markiz Ormonde z żoną Ellen, markizą Ormonde i ich dziećmi; James George, James Arthur, Evelyn Frances i Eleanor Rachel
7. James Edward, 3. markiz Ormonde, jego żona Elisabeth, markiza Ormonde, ich najmłodsza córka Constance, ich najstarsza córka Beatrice Pole-Carew, jej mąż Reginald Pole Carew i troje ich dzieci; John, Mary i Victoria. Boże Narodzenie 2012
8. Henryk, książę pruski na zdjęciu z rodziną Butlerów w Galerii Obrazów -1902
9. James Edward, 3. markiz Ormonde z irlandzkim badaczem Arktyki Ernestem Shackletonem
10. James Edward, 3. markiz Ormonde w Wenecji ze swoim bratem Jamesem Arthurem

 

Panel 3: Lata 1940 – 1950

 

James George (1890-1949), 5. markiz Ormonde i jego żona Sybil Inna Fellowes (1888-1948), markiza Ormonde.
James George był najstarszym synem Jamesa Arthura Butlera, czwartego markiza Ormonde i jego żony Ellen Stager, znanym jako George. George służył w czasie I wojny światowej jako kapitan w 1. Straży Przybocznej, został ranny w akcji i otrzymał Francuski Medal Honoru (srebrny). Po wojnie służył w Military Pensions Committee orendując na rzecz weteranów wojennych. Kiedy jego ojciec został czwartym markizem Ormonde w 1919 roku, George został mianowany hrabią Ossory.
W 1915 roku George poślubił Sybil Inna Fellowes, która była najmłodszą córką Williama Henry’ego Fellowesa, 2. Barona de Ramsey i Lady Rosamond Spencer-Churchill, wnuczki 7. księcia Marlborough oraz kuzyna Winstona Churchilla. Znana jako świetna amazonka, regularnie brała udział w Łowach w Kilkenny. Sybil często podróżowała, spędzając czas we Francji, Algierii, Chinach, Egipcie i Stanach Zjednoczonych. W 1911 roku odwiedziła także Indie, gdzie uczestniczyła w ostatnim Imperial Durbar w Delhi, dla uczczenia koronacji Jerzego V i Marii z Teck na cesarza i cesarzową Indii.
George i Sybil uczynili zamek Kilkenny swoją irlandzką rezydencją po śmierci jego wuja, Jamesa Arthura, 3. markiza Ormonde. Mieli oni dwoje dzieci: James Anthony, Lorda Thurles oraz Lady Moyra Rosamund Butler.
Jednakze zmiany społeczne w Irlandii spowodowały, że w latach trzydziestych, rodzina Butlers zmuszona została do weryfikacji opłacalności utrzymania swojej siedziby w zamku Kilkenny. W 1935 roku zdecydowali się na opuszczenie zamku, którego zawartość wyprzedano na aukcjach trwajacych 10 dni; w pustym zamku pozostała tylko niewielka część rodzinnej kolekcji obrazów i gobelinów. Następnie w 1994 roku państwo irlandzkie zakupiło kolekcję rodzinnych obrazów, które są obecnie eksponowane na terenie całego zamku.

1. James George, 5. markiz Ormonde i jego żona Sybil, markiza Ormonde
2. James George i Sybil, a następnie Lord i Lady Ossory na Łowach w Kilkenny
3. Katalog aukcyjny Battersby’ego z zawartością zamku Kilkenny z 1935 r.
4. Zamek Kilkenny
5. James George, 5. markiz Ormonde
6. James Anthony, Lord Thurles i Lady Moyra Rosamund Butler w zamku Kilkenny
7. Katalog aukcyjny Battersby’ego z zawartością zamku Kilkenny z 1935 r.
8. James George, 5. markiz Ormonde i jego żona Sybil, markiza Ormonde
9. James George i Sybil, a następnie Lord i Lady Ossory na Łowach w Kilkenny
10. Katalog aukcyjny Battersby’ego z zawartościa zamku Kilkenny z 1935 r.

 

Panel 4: Lata 1950 – 1990

 

James Arthur Norman Butler (1893-1971), 6. markiz Ormonde i jego żona Jessie Carlos Clarke (1896-1969), markiza Ormonde.
James Arthur był najmłodszym synem James’a Arthura Butlera, czwartego markiza Ormonde i jego żony Ellen Stager, markizy Ormonde. W czasie I wojny światowej służył jako podpułkownik w XVII / XXI Pułku Ułanów i został odznaczony Krzyżem Wojskowym w 1918 r. Ponownie zaciągnął się w latach 1940 – 1945.
W 1924 roku poślubił Jessie Carlos Clarke, która była córką Charlesa Carlosa Clarke’a i Edith Rosamund Orpen. Jej ojciec był wybitnym członkiem londyńskiej giełdy i znanym graczem krykieta w Surrey. Jessie była wielką zwolenniczką życia na świeżym powietrzu i zapaloną amazonką. Często można było ją zobaczyć na wyścigach w Aldershot, Roehampton, Sandown, Cheltenham i Ascot, w pobliżu jej domu rodzinnego.
Po nagłej śmierci swojego siostrzeńca, Anthony’ego, Lorda Thurlesa, w 1940 roku James Arthur został spadkobiercą swojego brata Jamesa George’a, 5. markiza Ormonde. James Arthur i Jessie mieszkali w Gennings w hrabstwie Kent, gdzie James służył jako lord namiestnik hrabstwa. Arthur miał dwie córki Lady Jane i Lady Martha Butler. Chociaż James Arthur nigdy nie mieszkał w zamku Kilkenny, to dzięki jego hojności zamek wraz z przyległym parkiem zostały oddane komisji ds. renowacji w 1967 roku, a podczas ceremonii padły słowa:
„Mieszkańcy Kilkenny, a także ja i moja rodzina czujemy wielką dumę z Zamku i nie chcemy patrzeć na pogarszający się stan jego zniszczenia. Uznaliśmy, że nie można pozwolić, by popadł w ruinę. W Irlandii jest zbyt wiele ruin ”.
Bez męskiego potomka, następcą James’a Arthura został jego krewny płci męskiej, James Hubert Charles Butler.

————————————————————————————————————————————–
James Hubert Charles Butler (1899-1997), 7. markiz Ormonde, był synem Wielebnego Lorda Jamesa Theobald’a Bagota Johna Butlera i Anabelli Brydon Gordon. Wielebny Lord James Theobald Bagot John Butler był najmłodszym bratem Jamesa Edwarda Butlera, trzeciego markiza Ormonde.
James Hubert Charles służył wraz ze swoim pułkiem King’s Royal Raffle Corps podczas I wojny światowej i dołączył do frontu we Francji. Pod koniec lat dwudziestych przeniósł się do Chin i został Generalnym Inspektorem Chińskiej Morskiej Służby Celnej. Wkrótce wyemigrował do USA i poślubił Nan Gilpin z Riverside w stanie Illinois w 1935 roku. Para miała dwie córki: Lady Anne i Lady Cynthia. Charles zarządzał Instytutem Sztuki w Chicago w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku. Po śmierci Nan w 1973 roku poślubił Elizabeth Rarden w 1976 roku.
James Hubert Charles został następcą swojego kuzyna James’a Arthur’a Normana jako siódmy i ostatni markiz Ormonde w 1971 roku. Pełnił aktywną funkcję prezesa Butler Society, regularnie odwiedzając Kilkenny oraz odgrywając kluczową rolę w przekazaniu parków wokół posiadłości w 1970 roku.

1. James Arthur Norman Butler, następnie Lord Ossory
2. Patrick Pole Carew pozuje w mundurze 1. Gwardii Przybocznej w Galerii Obrazów na Zamku Kilkenny
3. Gennings House, Kent, Wielka Brytania. Dom Jamesa Arthura Normana Butlera i Jessie Carlosa Clarke
4. Zamek Kilkenny
5. Jessie Carlos Clarke, markiza Ormonde, z córkami Jane i Marthą Butler
6. James Arthur Norman, 6. markiz Ormonde i jego żona Jessie markiza Ormonde
7. Hubert Charles Butler 7., ostatni markiz Ormonde
8. James Arthur Norman Butler i jego żona Jesse Carlos Clarke w dniu ślubu, 26 stycznia 1924 r.
9. Markiza Ormonde, Jessie Carlos Clarke na wyścigach
10. Gennings House, Kent, Wielka Brytania. Dom Jamesa Arthura Normana Butlera i Jessie Carlosa Clarke

 

Panel 5: Nowe początki

W 1967 roku Arthur Butler, 6. markiz Ormonde, wręczył klucz do zamku Kilkenny panu Jamesowi Gibbonsowi, przewodniczącemu Komitetu Odnowy Zamku Kilkenny. Ceremonia ta naznaczyła koniec dawnego stylu życia oraz początek nowej i trwałej świetności zamku Kilkenny.
Pod nadzorem Urzędu Robót Publicznych, zamek Kilkenny został w całości odrestaurowany. Program prac, który rozpoczął się w 1969 r. od wzmocnienia wszystkich dachów, zakończył się w 2000 r. ukończeniem Parade Tower Wing wybudowanej specjalnie jako powierzchna konferencyjna.
Pierwszy etap prac restauratorskich doprowadził do otwarcia zamku dla zwiedzających w 1976 roku. Do użytku oddano, między innymi, skrzydło wschodnie, w którym mieści się wspaniała historyczna Galeria Obrazów z oryginalnymi obrazami i gobelinami z rodzinnej kolekcji. W fazie drugiej odnowiono i otwarto w 1994 roku okazałe pokoje rekreacyjne i wnętrza bloku głównego.
Obecnie, park otaczajacy zamek Kilkenny obejmuje wszystkie otoczone murem parki ziemskie od południa i formalny ogród tarasowy od strony północnej. Zaniedbany park został również objęty programem prac restauratorskich, który rozpoczął się w latach sześćdziesiątych XX wieku, obejmował on obszerny program sadzenia drzew; szacuje się, że obecnie w parku rośnie ich ponad 1650. Otoczony murem ogród, sfotografowany tutaj w 1934 roku przez irlandzkiego jezuickiego fotografa, ojca Browne’a, pod koniec lat czterdziestych został opuszczony i sprzedany do zagospodarowania.

1. Ogrody otoczone murem sfotografowane w 1934 roku
2. Gabinet księżnej w Parade Tower – koniec lat sześćdziesiątych
3. Widok od strony północnej na Ogród rózany w zamku Kilkenny – koniec 1960 r.
4. Zamek Kilkenny
5. Widok z lotu ptaka na ogrody zamku Kilkenny pod koniec lat czterdziestych XX wieku
6. Lej ołowiu – koniec lat 60-tych
7. Sala szkolna lub salon w parade Tower pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku,
8. Ogrody otoczone murem w 1934 roku
9. Stara kuchnia wiktoriańska pod koniec lat 60
10. Widok od strony północnej na Ogród różany w zamku Kilkenny – koniec 1960 r.

 

Podziękowania:
Ta wystawa nie byłaby możliwa bez udziału następujących osób i organizacji:
• Rodzina Ponsonby
• David Davison / Davison & Associates
• John Kirwan
• Zbiory ks. Browne SJ
• National Monuments Service
• Irish Architectural Archive