Léiríonn an litir seo an tábhacht a bhain le mná i líonra sóisialta agus polaitiúil an bhanmharcais le linn na ngéarchéimeanna i lár na 17ú haoise.

I mí Bealtaine na bliana 1660, bhí Séarlas Stiúbhart ar tí á chur ar ais ar choróin Shasana, Albain agus Éirinn. Go luath sa mhí, d’fhógair Parlaimint na Comhdhála go raibh Séarlas II ina mhonarc dleathach ó cuireadh a athair chun báis ar an 30 Eanáir 1649. Agus an litir seo á scríobh aici chuig a gníomhaire Stephen Smith, bhí a fhios soiléir ag an mbanmharcas go raibh an Athghairm ar tí tarlú – ach bhí sí aireach fós ar bhaol an idircheaptha.
Tá treoracha ina litir dó dhuine a mhaíonn sí gurbh a col ceathrair í, a dtugann sí an Bhantiarna Turner mar ainm uirthi: is cosúil gur códainm a bhí anseo don mharcas, a bhí ag filleadh ar Londain le haghaidh na hAthghairme. Cuireann Eilís liosta cairde ar fáil sa litir ar cheart dá fear céile cuairt a thabhairt orthu ar a son mar chomhartha buíochais as an gcabhair agus as an tacaíocht a thug siad dó le linn na hIdir-réimse. Is mná iad go léir.
Léiríonn an liosta gréasán iontach de mhná den scoth a chuimsíonn na trí ríocht. Ainmníonn Eilís Cuntaois-Baintreach Devonshire, Christian (Christiana) Cavendish, née Bruce (1595–1675); Cuntaois-Baintreach Derby, Charlotte Stanley, née de La Trémoille (1599–1664), agus a beirt iníonacha, Cuntaois Strafford, Henrietta Maria Wentworth, née Stanley (1630–85), agus Banmharcas Dorchester, Katherine Pierrepont, née Stanley (r.1631); Cuntaois-Baintreach Peterborough, Elizabeth Mordaunt, née Howard (1603-71); Bíocuntaois Raghnallaigh, Katherine Jones, née Boyle (1615–91); Bantiarna Anne Savile ba shine, née Coventry (bás 1662); agus Cuntaois Dysart, Elizabeth Tollemache, née Murray (1626–98). Maithe agus móruaisle na Breataine iad go léir, comhcheilgeoirí, faisnéiseoirí, agus spiairí na Ríogaithe a bhí sna mná ainmnithe – bhain Devonshire agus Dysart leis an tríú chineál. Bhí a bhformhór gníomhach go polaitiúil le linn na gCogadh Cathartha, agus ghlac Derby agus Savile páirt, fiú, san fheachtas mhíleata in ainm an rí. Ach bhí bá ag ceann acu ar a laghad, Raghnallach, áfach, le Lucht na Parlaiminte, agus bhí Dysart cairdiúil le Cromail.
Ba dhaoine tábhachtacha le linn na gcogaí agus na hIdir-réimse iad na mná seo, trí cheanglais a gcuid teaghlach nó ar a son féin, agus mar sin, bhí siad san áit cheart chun tacaíocht pholaitiúil a thairiscint don Bhanmharcas agus í i gcruachás. Faraoir, ní soiléir é leibhéal an chairdis a bhí idir Eilís agus na mná sa litir seo nó in aon áit eile ina gcuid chomhfhreagrais, cé is moite de Raghnallach. Is cosúil gurbh ise an t-aon duine amháin den ghrúpa le spéis nó tionchar ar bith in Éirinn, agus b’fhéidir gur seo an fáth gurb í an té a bhfuil a tacaíocht doiciméadaithe is iomlána sna litreacha.
Níl ach liosta na mná, gan aon chomhthéacs breise ina leith, atá sa litir seo, rud a thugann le tuiscint gur thuig an marcas an fáth a n-iarrfaí air cuairt a thabhairt orthu, ach freisin b’fhéidir nach ndéanfadh sé a leithéid gan a bhean céile á n-iarracht air. Sé sin le rá, bhí na mná seo tábhachtach dise, ach nach gá dósan: bhí siad mar chuid de líonra sóisialta agus polaitiúil a bhean céile.
Is eol dúinn gur fhan Eilís mar chara ach le Devonshire, Raghnallach agus Strafford amháin i ndiaidh na hAthghairme, ach insíonn ainmniú na mban seo go léir mar chairde luachmhara le linn na hIdir-réimse ina litir go Smith léargas tábhachtach agus leithleach dá líonra sóisialta agus polaitiúil ag tráth ar leith ina saol. Léiríonn sé cé chomh tábhachtach agus a bhí a cairde baineann lena cumas teacht slán as deoraíocht fada a fir chéile.